Friday, April 1, 2011

ГУРВАНЗАГАЛЫН МОНГОЛ БУЛШНЫ МАЛТЛАГЫН ЗУРГУУД

КАМЕННЫЕ БАБЫ ИЗ ХОЦОО*



*Работа выполнена в рамках проекта “Восточная Монголия” выполненного при финансовой поддержке Центра по изучению Азии, МонГУ и Корейская Фонда KFAS, Южная Корея
С конца XIX века начались ия исторических памятников, которыми богат регион Восточной Монголии и исследования, которые начали ввести их в научный оборот. Важную часть этих исследований занимают каменные бабы и петроглифы. Первым, в 1899 году М.В. Палибин отметил в путевых заметках о грубых каменных бабах, находящихся в долине реки Керулен, в местности Бичигт [Баяр, 2009, с. 197]. 

ШИВЭЭТ ТОЛГОЙН ХҮН ЧУЛУУН ХӨШӨӨ



Орхоны хөндий нь нүүдэлчдийн түүхийн олон үеийн археологийн дурсгалуудаар онцгой, баян түүхт нутаг бөгөөд чулуун зэвсгийн үеэс эхлээд XIII-XIV зуун хүртэлх үеийн булш, бунхан, тахилгын цогцолбор газрууд болон хот суурин гэх мэт олон тооны дурсгалууд бий. Тэдгээрийн олонх нь эдүгээ хүртэл эрдэм шинжилгээ судалгааны  ороогүй байгаа бөгөөд тэдгээрийн нэг нь Хөшөө Цайдамын урд 3 км зайтай Шивээ толгойн орой дээр орших чулуун байгууламж болно. Дээрхийн адил хэв шинжийн дурсгалууд тус бүс нутагт цөөнгүй байгаа бөгөөд энд юуны өмнө Тарнайн голын Шивээт толгой, Баян-Агтын Шивээт Улаан гэх мэт ижил төстэй нэр бүхий цогцолбор байгууламжуудыг дурдаж болох юм. Тэдгээр томоохон дурсгалуудын зарим нь хүн, амьтны дүрстэй хөшөө чулуу бүхий нилээд цогцолбор шинжтэй байдаг.